Hoe je als collega kunt helpen als iemand even niet lekker in zijn werk zit

Iedereen zit wel eens in een periode waarin werk zwaarder voelt dan normaal. De energie is lager, concentratie schiet weg of kleine dingen kosten ineens opvallend veel moeite. Vaak zien collega’s het als eerste. Je merkt dat iemand stiller is, minder initiatief neemt of sneller geïrriteerd raakt. De vraag is dan. Wat kun je als collega doen zonder te duwen, te fixen of het ongemakkelijk te maken?

Begin met echt luisteren

Veel mensen schieten direct in oplossingen. Toch helpt het meestal meer als je gewoon even luistert. Zonder oordeel. Zonder haast. Een simpele zin als “Hoe gaat het echt met je?” opent al veel. De ander bepaalt wat hij wil delen. Dat geeft rust en vertrouwen.

Normaliseer dat iedereen een mindere periode kan hebben

Mensen voelen zich sneller bezwaard als het even niet lukt. Door het normaal te maken, verlaag je de drempel om eerlijk te zijn. “Ik heb dat ook gehad laatst” of “Het is logisch dat dit veel van je vraagt” haalt spanning weg. Het maakt ruimte voor een eerlijk gesprek.

Kijk samen naar kleine, haalbare stappen

Je hoeft het probleem niet op te lossen. Dat hoeft een leidinggevende of professional ook niet direct. Maar je kunt wel samen kijken naar wat vandaag helpt. Eén taak minder. Iets later beginnen. Overleggen ruilen. Kleine aanpassingen maken vaak meer verschil dan grote plannen.

Vraag wat de ander nodig heeft in plaats van te raden

Iedereen heeft iets anders nodig. De één wil rust. De ander wil juist sparren. Door simpelweg te vragen “Wat helpt jou nu het meest?” voorkom je misverstanden. Het laat ook zien dat je de regie bij de ander laat.

Blijf dichtbij in plaats van opdringerig

Hulp werkt alleen als er ruimte is om zelf te kiezen. Zeg dus iets als “Ik ben er als je me nodig hebt” in plaats van iemand continu te checken. Aanwezigheid zonder druk maakt het veilig.

Bedenk dat je een collega bent, geen hulpverlener

Je rol is om naast iemand te staan, niet om problemen te dragen of op te lossen. Als je merkt dat iemand structureel vastloopt, kun je voorzichtig wijzen op hulp die de organisatie biedt. Meer hoeft niet.

Kleine gebaren maken het verschil

Samen lunchen. Een korte wandeling. Even meedenken over een lastige taak. Het zijn vaak deze simpele dingen die ervoor zorgen dat iemand zich gezien voelt. Werk wordt lichter als je weet dat je er niet alleen voor staat.