Door: Folkert Hersman
De kantoorbreinen mogen niet naar kantoor, zitten thuis en proberen zich al een jaar lang te verhouden tot een nieuwe realiteit. Dit blijft lastig, want we voelen aan alles dat we elkaar juist nodig hebben om te groeien.
Op bijna iedere mentale vaardigheid scoren chimpansees, orang-oetans en kinderen van tweeënhalf even goed, maar als er iets te leren valt van anderen zijn peuters superieur en scoren ze 100 
waar de apen 0 scoren. Mensen zijn hypersociale leermachines en geboren om te leren, te verbinden en te spelen met elkaar. Wij zijn bijna de enige primaten met oogwit, wat betekent dat we de richting van elkaars blik kunnen volgen en elkaar kunnen lezen en van elkaar kunnen leren. We kunnen zien of iemand verdrietig, boos, blij of jaloers is. Alle andere primaten hebben pigment om hun ogen donker te maken om de richting van de blik te verbergen. (Bregman, 2019)
Als we het optimale uit samenwerking willen halen, is het belangrijk om de neocortex in een omgeving te plaatsen waar dit mogelijk is. Wandelen is hiervoor bij uitstek geschikt. Neurowetenschapper Shane O’Mara (2020, NRC) betoogt dat we veel meer moeten wandelen. Een eeuw geleden wandelden we 15 km per dag, terwijl we alles nu zo hebben gemaakt dat we zo min mogelijk hoeven te lopen. Als wij in beweging zijn, is ons brein dat ook. We laten onze geest als het ware “de vrije loop” . Al wandelend zijn we in staat om herinneringen, gedachten en gevoelens in een nieuwe context te plaatsen. Wandelen doet onze cognitieve vermogens enorm toenemen. Lopen geeft endorfine, een gevoel van welbevinden en geluk, dat ons weerbaar maakt tegen depressies en ouderdom.
Griekse filosofen gaven wandelend les en Goethe schreef na lange wandelingen feilloos, zonder enige correctie zijn gedichten op, waarom doen we dat nu niet meer?
Bij “de lange” wandelingen van het kennisnetwerk komen alle elementen samen die belangrijk zijn voor ons als mens en dus ook voor onze duurzame inzetbaarheid. Ontspanning, inspanning, leren, ontmoeten, beweging, alertheid, nieuwe verbindingen, trainen van gehoor, geheugen en ga zo nog maar even door. Nadelige effecten zijn eigenlijk niet te noemen. Vreemd eigenlijk dat wandelen in ons sociale systeem gezien wordt als vrije tijd en niet wordt gekoppeld aan ontwikkeling, groei en werk. Misschien is dit wel het nieuwe werken……en een betere plek dan een kantoorpand op een bedrijventerrein. Ik ben in ieder geval geïnspireerd door de eerste wandeling en ben er de volgende keren dus zeker weer bij!
